Ubytki zębowe
Badania epidemiologiczne wskazują na znaczne rozpowszechnienie ubytków zębowych w populacji europejskiej, ze szczególnym nasileniem tego problemu wśród osób młodych.
Predyspozycje wiekowe
Liczne dane wskazują, że największe ryzyko występowania ubytków zębowych dotyczy osób w przedziale wiekowym 18-30 lat (i młodszych). Zarówno ubytki związane z erozją szkliwa, jak i nadwrażliwość zębów stanowią istotny problem zdrowotny w tej grupie wiekowej.
Grupy najwyższego ryzyka
Jedno z największych europejskich badań epidemiologicznych dotyczących ubytków przyszyjkowych zębów – ESCARCEL – przeprowadzone na grupie 3187 osób w wieku 18-35 lat z siedmiu krajów Europy (Wielka Brytania, Włochy, Francja, Hiszpania, Finlandia, Łotwa i Estonia) wykazało, że ubytki szkliwa i związane z tym zmiany powierzchni oraz kształtu zębów dotyczą 29,4% badanych osób.
Szczególnie wysokie wskaźniki występowania ubytków zębowych zaobserwowano w grupach wiekowych 25-30 lat (19,44%) oraz 18-20 lat (15%). Co ciekawe, u osób starszych, w przedziale 35-44 lat, problem ten występuje znacznie rzadziej – tylko u 6,11% badanych. Tendencja ta wskazuje, że ubytki szkliwa są problemem narastającym w młodszych pokoleniach, co może być związane ze zmianami stylu życia i nawyków żywieniowych.
Dynamika zmian
Badania prowadzone w Polsce wskazują na alarmujący wzrost częstości występowania ubytków niepróchnicowego pochodzenia w ciągu ostatniej dekady. U osób w wieku 18 lat uszkodzenia erozyjne tkanek zębów występują u 42,3% badanych, co stanowi znacznie wyższy odsetek niż u młodzieży w wieku 15 lat (24,7%). Ta różnica wskazuje na gwałtowne nasilanie się problemu wraz z wiekiem w okresie późnej adolescencji.
W grupie osób w wieku 18-24 lata zmiany erozyjne stwierdzono u 33,33% badanych, a w nowszych badaniach wartość ta wzrosła nawet do 44%.
Photo by Caroline LM on Unsplash